Ik heb twee situaties gehad waarbij ik 8844 heb gebeld en ik onmiddellijk door werd gezet naar 112 toen ik zei wat er aan de hand was. Als zij vinden dat je 112 moet bellen kan dat dus wel gebeuren.

Lijkt mij een goed plan. De post die je noemt past inderdaad ook niet wat mij betreft. Fijn dat je dit wilt doen!

Er moet wel aandacht zijn voor het voorkomen van dit soort problemen. Niet natuurlijk op basis van een incident gaan over reageren, maar als iets structureel is, dan is aandacht zeker belangrijk. We zorgen in NL bijvoorbeeld heel slecht voor de mensen met psychiatrische problemen. Als dit leidt tot problemen (en ik wil benadrukken dat ik niet weet of dat hier het geval was, ik noem het als voorbeeld), dan is aandacht belangrijk om druk op de politiek te zetten om daar wat aan te doen.

Ik denk dus dat de media er in dat kader wel over moet berichten, maar dan dieper moet kijken dan het incident. Zij moeten kijken naar of er een structureel probleem is en als dat zo is, die structuren onderzoeken en daarover rapporteren.

Ik denk dat dat heel vaak gebeurt met het idee dat als je maar zegt dat je voor vrijheid bent of voor democratie dat een deel van mensen je wel geloofd. Veel van die dictatoriale landen hebben toch ook niet voor niets “democratisch” in hun naam (Democratische Volksrepubliek Korea, Duitse Democratische Republiek, etc).

Ja, dat is natuurlijk een goede vraag. Ik kan me echter niet voorstellen dat we echt compleet weerloos hiertegenover staan. Dat idee krijg je wel soms een beetje. Mijn ervaring is met mensen die in zo’n fuik zitten echt niet te overtuigen zijn van iets anders. Soms wel kort even, maar als je ze dan de volgende keer spreekt zitten ze er weer helemaal in. Misschien moet ik eens kijken naar het onderzoek op dat gebied. Misschien dat daar nog iets in staat.

Ik vind dit wel ingewikkeld. Om de EU simpelweg te beschuldigen van het niet serieus nemen van persvrijheid en vrijheid van meningsuiting is wel een heel eenzijdige manier om hiernaar te kijken. Volgens mij is het een stuk genuanceerder dan dat en is de afweging die je hier moet maken heel ingewikkeld.

Persvrijheid en vrije meningsuiting zijn natuurlijk rechten waar je alleen in hele uitzonderlijke omstandigheden inbreuk op zou moeten kunnen maken. In dit geval is de andere kant van het verhaal wel dat Rusland misinformatie gebruikt als een wapen om de verhoudingen binnen de EU te destabiliseren en wantrouwen naar de overheid en tussen groepen te versterken. We hebben in het verleden gezien dat dit soort strategieën goed kunnen werken omdat een deel van de bevolking daar heel gevoelig voor is. Zeker wanneer de misinformatie het vertrouwen in de overheid en Nederlandse pers ondermijnd, dan is het heel lastig om dit soort destabilisatie te voorkomen. Dit kan tot grote schade leiden aan de samenleving en een zwakkere positie van de EU naar o.a. Rusland.

De vraag is hoe we ons tegen dit wapen moeten verdedigen zonder de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting te schenden. Ik zie eerlijk gezegd geen manier waarop dat helemaal mogelijk is. De Russen maar hun gang laten gaan, lijkt me echt een risico voor de democratische rechtstaat en verzwakt onze verdediging tegen Rusland. Ik denk dus dat er wel degelijk een balans gevonden moet worden waarbij je de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting laat bestaan voor zover dat kan, maar inperkt op het moment dat het de Russen te veel mogelijkheid geeft om dit te misbruiken.

De egoïsten en empathielozen lijken het over te hebben genomen op dit moment. Echt verschrikkelijk dit. Ik schaam me diep voor Nederland wat dit soort dingen betreft.

Dank je voor je reactie. Meeleven is ook al heel veel waard! Kaarslicht had hele goede suggesties, die ga ik zeker proberen.

Ik had een jonger zusje die is overleden aan anorexia. De manier waarop de GGZ is ingericht in Nederland en de bezuinigingen hierop hebben vrij direct bijgedragen aan haar overlijden. We hebben echt de meest bizarre dingen meegemaakt in de Nederlandse GGZ toen ze ziek was. De wachtlijsten zijn ernstig, maar de problemen gaan echt veel en veel verder dan dat. Ik heb het dan bijvoorbeeld over onnodig extreme vormen van dwang gebruiken en het halsstarrig blijven vasthouden aan protocollen zelfs in gevallen waarin die duidelijk schadelijk zijn. Ik heb dat van dichtbij zien gebeuren bij mijn zusje.

Ik moet hier overigens wel bij opmerken dat het meestal niet aan de behandelaren in de GGZ zelf ligt. Dat zijn over het algemeen hele goedwillende mensen die keihard werken. Maar het systeem is zo verrot ingericht dat zij vaak ook geen kant op kunnen. Dit komt vaak in het bijzonder naar voren bij de hele ingewikkelde of hele ernstige gevallen (bijv atypische vorm van een stoornis of meerdere stoornissen tegelijkertijd).

Ik wil niet te veel details geven verder in her openbaar omdat ik mezelf dan mogelijk ook doxx, maar in de toekomst wil ik daar wel heel graag iets mee doen. Ook omdat ik het idee heb dat veel mensen niet weten wat daar speelt. Ik moet alleen zelf eerst voldoende opgeknapt zijn zodat dat kan. Hopelijk kan er naast de wachtlijsten ook aan de andere problemen iets gedaan worden wanneer die meer bekend zijn.

Ik zit in een soortgelijke situatie. Het systeem is echt totaal niet eerlijk. Mijn aandoening is behandelbaar, maar de wachtlijsten voor de (vergoede) behandeling die ik nodig heb zitten zo vol dat ik na anderhalf jaar nog steeds niet op een wachtlijst sta. Al die tijd betaal ik behandelingen zelf waardoor ik niet echt genees, maar in elk geval niet slechter word. Dat is elke maand 600 euro.

Ik word nu ontslagen omdat ik twee jaar ziek ben. Ik ben voor 80-100% arbeidsongeschikt verklaard. Je hoort 70% van je verdienvermogen te krijgen als uitkering. Echter kijken ze niet gewoon naar je loon, maar ze pakken het jaar voordat je ziek werd om dat in te schatten. In mijn geval heb ik toen een tijdje even een tijdelijk contract gehad waarmee ik wat minder verdiende. Dat betekent dat mijn verdienvermogen veel lager wordt ingeschat dan mijn laatsteverdiende loon dat ik kreeg bij een vast contract.

Ik ga er nu dus €400,- op achteruit ten opzichte van 70% van mijn loon dat ik tot nu toe kreeg. Dit betekent dat ik mijn behandelingen niet meer kan betalen. Ik had ook eindelijk een behandeling gevonden die ook echt kon zorgen dat ik beter werd (maar niet vergoed). Dat was nog €400,- bovenop die €600,- geweest. Dat moet ik nu waarschijnlijk ook af gaan zeggen door deze daling in inkomsten.

Ik kom voor geen enkele toeslag of ondersteuning in aanmerking, want mijn inkomen is te hoog. Als ik mijn kosten aan zorg eraf haal zit ik alleen ver onder de bijstand. Kosten die ik moet maken terwijl ik eigenlijk gewoon recht heb op een behandeling die vergoed wordt. Ik heb hier alleen geen toegang toe omdat alles vol zit.

Ik ben echt enorm in paniek hierover en klop overal aan, maar niemand kan me helpen. Het antwoord is altijd dat mijn inkomen te hoog is en dat dit nu eenmaal de regels zijn. Er hebben drie instanties naar vergoede behandelingen gezocht waar ik op de wachtlijst kon en die hebben dit ook niet kunnen vinden.

Als het me niet lukt om een oplossing te vinden, dan wordt het compleet uitzichtloos thuis zitten. Ik weet niet hoe ik dan beter moet worden. Als ik gewoon gelijk toegang tot behandeling had gehad, dan had ik waarschijnlijk niet eens ontslagen hoeven worden. Dan was mijn leven allang weer door gegaan. Ik doe mijn best om het op te lossen, maar ik ben ook ziek. Ik heb niet de energie die een gezond persoon wel heeft om naar oplossingen te zoeken.

Dat is Nederland dus. Ik heb mijn hele leven me in proberen te zetten voor de maatschappij. Ik heb mijn best gedaan om alles ‘goed’ te doen en om mensen te helpen. En nou word ik ziek en ik heb het gevoel dat de maatschappij me als een baksteen laat vallen. Ik die er alles aan om beter te worden, maar er is geen hulp. Er is gewoon niks. Niemand kan iets en overal zijn regels die iedere mogelijke deur dicht zetten. Er zit echt geen greintje empathie in het systeem hier.

Edit: Sorry voor de hele riedel. Ik hoop dat het niet te deprimerend was om te lezen.

Dat veranderen van het kiesstelsel klinkt echt enorm zorgelijk. Je wil gewoon dat één stem één stem is, dat is het eerlijkste. Daarnaast hoort bij democratie dat ook minderheden beschermd worden. Ik begrijp dat deze partijen niet goed snappen hoe dat werkt, maar dat hoort wel bij een democratie. Het is niet de dictatuur van de meerderheid. Als mensen niet op van die asociale partijen stemmen, dan heb je dit soort gekke fratsen ook niet nodig.

Ze zijn nog niet terug van vakantie of ze beginnen alweer met domme populistische praatjes. Wordt lekker zo de komende tijd.

1 is een pollepel en 2 is een soeplepel.